[SF] Bad habit :(

ข้อมูลเบื้องต้น

Bad habit :(


 

Partner : Zayn x Niall

Rate : PG - 15
From writer : If you don't like it .. please close this window now! :) 

                       for lovely reader .. if you like this fiction , i hope you enjoy and 
                       be happy with reading ^______^'
 


 

 

 

ระหว่างเรามันควรเป็นเช่นไร ... ไม่รู้เลย :,(

 

เนื้อเรื่อง

 Bad habit :(

            “เซน! เห้ยๆ ๆ ไม่เล่นๆ”

            “ฉันพูดจริง ทำจริง”

            “อะไรของนายเนี่ยย .. ออกไป๊”

            “ไนออล ไม่ดื้อหน่า นะ .. ขอนิดเดียวเอง”

            “ประสาทรึไง ไอ้บ้า! ฉันเป็นเพื่อนนายนะ!”

            “ใช่ นายเป็นเพื่อนฉัน และเราก็สนิทกันมากกกก”

            “เพราะงี้ไง นายถึงไม่มีสิทธิ์”

            “ก็ฉันอยากรู้ว่าเป็นไง”

            “นายไปเอาความคิดนี่มาจากไหนห้ะ!”

            “แฟนฟิค..”

            “.............”

            “นะ ๆ ๆ ไนออล แค่ครั้งเดียวเอง”

            “..........แต่มันจะจำไปทั้งชีวิต”

            “โด่ววววว .. เดี๋ยวก็ลืมๆมันไป คิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเคยได้ลองอะไรแปลกๆใหม่ๆ”

            “นาย แค่ อยาก ลอง ?”

            “นายไม่ท้องหรอกหน่า ไม่ใช่ผู้หญิงนะ”

            “ใช่! เซน ฉันไม่ใช่ผู้หญิง! นายออกไปเดี๋ยวนี้ แล้วเก็บเอาความคิดบ้าๆของนายไปด้วย”

            “ไนลลลลล .. นายจะได้ลองหาประสบการณ์ไว้ก่อนไง”

            “ไอ้บ้า ! ไอ้โรคจิต ฉันไม่ต้องการกับผู้ชาย!!!!!”

            “แต่ฉันต้องการ!”

            “มันก็เรื่องของนาย ออก ไป จาก ห้อง ชั้น ! ไป ”

            พลั่กกกก ! ตุ้บบ ! O.O’

            “เซนนนนนน  ปล่อยฉันนะ”

            “ถ้านายไม่ดื้อ ก็จะไม่เจ็บตัวนะ เด็กน้อย”

            “เซน .. นายจะทำจริงๆหรอ”

            “อื้มมม ^^ “

            “มันครั้งแรกของฉันนะ นายก็รู้ แล้วทำไม ...”

            “ไนออล .. ไม่เอาหน่า เด็กดี ไม่ร้องนะ โอ๋ๆๆ”

            “นายจะ .. ฆ่าฉันทั้งเป็นหรอ . . . ฮึก ๆ”

            “นายจะมีความสุขที่สุด ไม่ร้องนะ เด็กดี หืมมม..”

            ริมฝีปากอิ่มฉกฉวยความหอมจากพวงแก้มของร่างที่อยู่ภายใต้การควบคุมของตน จนอีกฝ่ายหลับตาปี๋ ไม่ต่างอะไรกับเด็กขี้กลัวคนหนึ่ง

            “ไอ้ บ้า ฮึก ๆ ฉัน กะ ..”

            ไม่ทันที่ปากบางจะกร่นด่าออกมา ริมฝีปากนั้นก็ถูกครอบครองอย่างจาบจ้วง และถือวิสาสะ มีแค่น้ำตาเท่านั้นที่แสดงออกมาว่าตนนั้นไม่ได้ยินยอมเลย ทำได้ก็เพียงข่มตาหลับ ปล่อยให้ร่างกายนั้นไปตามอารมณ์ปรารถนาของอีกคน อยากจะขัดขืน อยากจะไม่ยอม แต่ก็ไม่อาจทำได้เลยซักนิด ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เซนเริ่มปลุกเร้าอารมณ์ของตนมากขึ้นเรื่อยๆ 

            “อื้มม .. นายอย่าทำเหมือนถูกข่มขืนสิ”

            “แล้ว ฉัน ต่าง จาก .. ฮึก ๆ คน โดน  .. ข่ม ขืน ตรง หนายยย! ฮื้อ ฮือออ”

            “ไนออล ไม่เอา ไม่ร้อง”

            เซนปลอบพลางจุมพิตเบาๆ เพื่อให้อีกคนหายกลัว แต่ก็ไม่ช่วยอะไร ในเมื่อสภาพจิตใจไนออลตอนนี้ดูย่ำแย่เหลือเกิน

            ร่างขาวๆ ที่รับกับแสงนีออนในห้อง ทำให้ดูน่าจับตามองมากขึ้นไปอีก ตอนนี้ร่างกายนั้นถูกครอบครองโดยสมบูรณ์จากเพื่อนสนิทของตน เซนไม่อาจละจากร่างนี้ได้ ความรู้สึกนั้นช่างหอมหวาน เหมือนร่างที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ได้เป็นผู้ชาย  เค้าไม่สนใจแล้วว่าตอนนี้ไนออลจะร้องไห้หนักขนาดไหน ผิวขาวขึ้นสีระเรื่อทั้งตัว เพราะแรงอารมณ์ และสัมผัสหนักๆของเซน

            “ทรมานใช่มั้ย ไนออล” รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏบนหน้าเซน เค้าไม่ต่างอะไรจากหมาป่าที่จ้องจะขย่ำเหยื่อได้ทุกเมื่อ

            “ชะ ชะ ช่วยยย ฮื้ออๆ ๆ ฮึก ดะ” ไนออลร้องออกมาอย่างทรมาน ความรู้สึกมันกระอักกระอวลแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

            “ ฮ่ะ ๆ ๆ นายก็ต้องการฉันสินะ เด็กน้อย”

            “ ฉันปวดดดด โอ้ยยย ฮื้อๆ “ ร่างอวบอิ่ม ที่ตอนนี้บิดเร้าไปมาอย่างทรมาน ช่างสร้างความประทับใจให้คนมองยิ่งนัก

            “ ถือว่านายขอฉันแล้วนะ “ เซนกระตุกยิ้มร้ายๆ

            ทั้งคู่ปล่อยตัวไปตามแรงอารมณ์ที่มันถึงขีดสุด สติที่พอมีบ้าง ก็ถูกตัดสะพรึงไปหมด การกระทำเถื่อนดิบของเซน  ทำให้ร่างไนออลช้ำไปทั้งตัว แต่ไนออลเองกลับรู้สึกเสียวซ่านมากกว่าความเจ็บปวด

            “โอ้ยยยย ฮึก อึก เจ็บบบ!” ไนออลกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แต่ก็มีความสุขสมอย่างไม่รู้ตัว

            เซนประกบปิดปากไนออลรอบที่เท่าไรแล้วไม่รู้ เมื่อเจ้าตัวเล็กนี่ร้องเสียงดังออกมา ด้วยเหตุที่กลัวเพื่อนคนอื่นจะผ่านมาได้ยิน

            “ไนออล เบาๆหน่อย” เซนกระซิบบอกคนตัวเล็กที่นอนหอบไม่รุ้เรื่องรู้ราวอยู่

            “ซี้ดดดดดด .. เสียวอ่า ...” สมองไนออลแทบจะไม่รับรู้เรื่องอะไรที่เข้ามาแล้ว ร่างกายเอาแต่ตอบรับสัมผัสเซนทุกท่วงท่า

            “นายมันเซ็กซี่เกินไปแล้วนะ”

            “อื้อออ อื้มม “ ไนออลพยายามกัดริมฝีปากตนเอง เพื่อห้ามไม่ให้ครางอะไรน่าเกลียดๆออกมา

            “ไนออล หยุดคราง ไม่งั้นนายจะเจ็บตัวอีกรอบแน่” คำพูดของเซนช่างตรงข้ามกับการกระทำสิ้นเชิง  ฝ่ายตัวเล็กมีสีหน้าบิดเบี้ยว เพราะเซนได้เริ่มเล่นอะไรแผลงๆ อีกครั้ง

            “อื้ออออ อะ”

            “ถ้านายยังคราง ฉันจะไม่ให้นายนอน หึ หึ” ว่าแล้วเสียงครางเมื่อกี้ ก็ถูกควบคุมไว้โดยอีกคนอย่างช่ำชอง

            “อ่า .. น้ำแร่อยู่ไหนนะ เมื่อเย็นเราก็แช่ไว้นี่หน่า” ลูอิสที่ตื่นมากลางดึก บังเอิญได้ยินเสียงอะไรแปลกๆมาจากห้องไนออล

            “ไนออลเสียงอะไรน่ะ เป็นอะไรรึป่าว “ ลูอิสเดินมาเคาะห้องถามด้วยความเป็นห่วง

... แต่ดันผิดเวลาไปหน่อย ..

            “ไนออล ๆ ๆ  .. เอ๊ะ รึว่าจะละเมอ” ลูพูดกับตัวเองเมื่อได้ยินว่าเสียงนั้นเงียบไปแล้ว

            “งั้น ฉันไปนอนแล้วนะ” ลูเดินเกาหัวด้วยความสงสัย ว่าไนออลละเมอแปลกมาก เสียงก็ไม่เหมือนคนละเมอเลย แต่ก็ช่างมันเถอะ -0-

            “ฉันบอกนายแล้วว่าให้เงียบๆ” เซนหันมาแกล้งทำเป็นดุ

            “แล้วใครล่ะ ทำฉันเป็นแบบนี้” ไนออลว่าเคืองๆ

            “ก็นาย ... ยั่ว นายเซ็กซี่เอง” ไม่เพียงแค่พูด ทั้งสายตายังโลมเลียไปทั่วร่างเล็กอีกต่างหาก

            “เอามือออกไป ฉันจะไปใส่เสื้อผ้า” ไนออลแกะมือเซนที่ประคองเค้าไว้ออก แต่มัน ..

           
            ตุ้บบบ !

            “โอ้ยยยย เจ็บ ฮือออ” ทันทีที่ก้าวเดินออกไป ความปวดร้าวก็แล่นเข้าใส่ทันที

            “มา เดี๋ยวฉันรับผิดชอบเอง” เซนซ้อนตัวไนออลขึ้น แล้วอุ้มเดินไปยังตียง พอถึงเตียง เซนจะวางไนออลลง แต่เจ้าตัวกลับ เกาะคอเซนแน่นไม่ยอมปล่อย

            “ติดใจฉันหรอออ ไนออล^^”

            “ ไอ้บ้า ไม่ใช่! ฉันแค่ .. “

            “ . . แค่ ? “ เซนยิ้มกรุ้มกริ่ม

            “โว้ยยย แค่ จะบอกว่า .. อย่าทำแบบนั้นต่อ ........ ฉันเจ็บ”  พอท้ายประโยคไนออลพูดเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน

            “ฮ่าๆๆๆๆๆ เด็กน้อยจริงๆ” เซนขยี้ผมเจ้าตัวเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว

            “ฉันเกลียดนายยยย” ไนออลพูดจบ ก็เสหันหน้าไปอีกทาง

            “แต่ ฉัน ...” ไนอออลค่อยๆหันมามองหน้าเซน เหมือนลุ้นว่าเซนจะพูดต่อว่าอะไร

            “แต่ ฉัน ..... สนุกมาก” ทันทีที่จบประโยค ไนออลรู้สึกเหมือนกระโดดลงจากที่สูง ทั้งจุก และเจ็บปนๆกัน

            “เหอะ! ฉันถึงได้เกลียดนายไง”

            ไนออลพูดจบ ก็รีบดึงผ้าห่มมาคลุมตัว หันหลังให้เซนทันที โดยไม่รู้เลย ว่าน้ำตาตัวเองไหลมาตั้งแต่ตอนไหน แล้วก็ไม่รู้ว่ามันจะหยุดได้เมื่อไร 


 

.. .. เซนใจร้าย .. .. 
แค่ "สนุก" หรอ?  นายมีหัวใจรึป่าว ? เหอะ! แต่ถึงจะมี ก็คงไม่ได้มีมันไว้รักฉันหรอก
จริงมั้ย .. ?